رواية للكاتبه ايه عرفات الفصل الاول
المحتويات
مسك ايديها تاني لا ما تخافيش كل حاجه سهله بس انتي اسمعي كلامي قولي حاضر ونعم بس
زينب حاضر عاوز ايه يا بدر
بد راح على الدولاب فتح الدولاب واختار قميص نوم لزينب
بدر ايه رايك في ده يا زينب عايزك تلبسيه ليه
زينب اختشي يا بدر اي اللي انت جايبه ده
بدر يا قلبي ده اللي بيلبسه العروسه لعريسه يوم الډخله البسيه وبعد كده كل حاجه هتبقى سهله
بدر لا هتلبسي ده يلا يا زينب الناس مستنيه عايزه الناس تاكل وشي
زينب نفخت مره واحده وشادت من ايدها القميص ودخلت الحمام فضلت في الحمام مع نفسها
زينب انت تعمل فيا كده يا ادهم انا هوريك والله لاكون معرفاك بقى لبسني التلبيسه دي ما بقاش انا زينب لو مش عرفتك انت ومريم بتاعتك دي برده مريم وساره عمرهم هيبقى احسن مني لبست القميص فرده شعرها وطلعت من الغرفه كان بدر قلع هدومه وقاعد بملابس الداخليه بدر انت طلعتي جميله قوي يا زينب ايه الحلاوه دي
زينب خلاص بقى يا بدر عملت اللي انت عايزه
بدر قرب منها ومره واحده بيشدها لحضنه زينب زقته مره واحده وقعته على الارض
بدر ليه هتخليني اشك فيكي يا بنت عمي ليه مش مخلياني اقربلك لو في حاجه يا بنت عمي صارحيني بيها انا ولد عمك وهستر عليكي
زينب انت عقلك راح لبعيد ليه ما فيش اي حاجه من الكلام ده
زينب مره واحده من المنظر ما كانتش حاسه بنفسها وطلعت تجري عشان تصوت بره
بدر كتم بوقها عشان ما تصوتش
بدر اسكتي اوعي تتكلمي بدر بدا يرجعها ورا ومره واحده راماها على السرير
زينب ازاي مش عايزني اتكلم لازم اخلي حد يلحقك انت پتنزف وپتنزف جامد كمان
زينب مره واحده اتخضت وقامت وقفت
زينب انا مش هممني كل ده انا هاممني انك انت پتنزف جامد
زينب انا كده طهرتلك الچرح
بدر شكرا
زينب حقك عليا يا ابن عمي انا مش عارفه عملت كده ازاي وشكرا انك ما فضحتنيش وماطلعتش عرفتهم
بدر انتي بقيتي مرتي واي حاجه ما بينا ما ينفعش نطلع نقولها بره
زينب معاك حق وانا اسفه تاني لو كنت عملت حاجه ضايقتك
بدر هو انتي يا زينب مش حباني ومش عايزاني
زينب عينيها على الارض
بدر رفع وشها بايده
بدر ردي عليا يا بنت عمي انا مش عايز اتجوزك وانتي مش قابلاني
زينب انت فهمت غلط يا بدر انا بس خاېفه
بدر وانا قلتلك ما تخافيش حاجه بسيطه وهتتحل مش هتحس باي حاجه طالما انتي بتحبيني ده لو انتي بتحبيني فعلا يا زينب
زينب اه بحبك يا بدر
بدر طب سلميلي نفسك ويا ستي بدل ما كنت هشتغل معاكي بدراعين بقيت اشتغل معاكي بدراع واحد بس
زينب ضحكت ضحكه رقيقه و غمضت عينيه
زينب بدر انا جاهزه
بدر بدا يقرب منها ومره واحده زقه على السرير بعد نص ساعه بدر طلع ومعاه المحارم كلهم اول ما شافو المحارم فضله يضربه ڼار وكانوا فرحانين قوي
زينب حاسه احساس غريب من ناحيه بدر اول ما نام معاها حاسه من ناحيته حاجه بتشده ليه بس كانت بتكذب نفسها
ادهم اول ما طلع الغرفه مع مريم
ادهم شده مريم من وسطه لحضنه
ادهم عقبالنا يا روحي
مريم عقبالنا اي يا ادهم
ادهم عقبالنا لما نتجوز
مريم سلامتك يا حبيبي طب ما احنا متجوزين
ادهم بيحسس على شفايفها بايده
ادهم بتسمى ده جواز الجواز لما احنا
مريم سكت ليه
ادهم ولا حاجه يا مريم يله علشان ننام
ادهم لف وشه وبدا يمشي مريم مسكة ايديها
مريم انا حاسه اني انا مقصره
متابعة القراءة