روايه حصرى بقلم يارا عبد العزيز

فين بنت اخويا ودتها فين
سيف بنت اخوك فى الحفظ والصون بس نتكلم بالعقل احسن
محمد عقل انت خليت فيها عقل احنا عايزين ندى ودلوقتي
زياد بثقة والله انتوا ليكوا الحق تشوفها دى بنتكم برضوا واحنا نعرف الاصول لكن تاخدوها معاكوا مش هينفع
محمد والله وليه بقى أن شاء الله
سيف ندى
ندى وقتها نزلت وهى مړعوپة ولكن كانت مطمنة فى وجود سيف وزياد حسيت ان ربنا باعتهم يكونوا حماية ليها نزلت وقفت قدام اهلها
على كان لسه هيروح ياخدوها پعنف لولا اللى وقف قدام ندى
زياد بعصبية اهدى بس كدا عشان مزعلكش
على بعصبية تزعل مين يا جدع أنت خلينى اخاد بنت ابنى وامشى
زياد بثقة ندى مش هتروح معاك
عادل وانت بأى حق تقول كدا اصلا
زياد بنظرة ثقة وتحدى وهو بيمسك ايد ندى بحق انى جوزها
على بصوت جهورى انت هتخرف وتقول ايه يا جدع انت جوزها ازاى
ندى وقتها اټرعبت من جدها فشددت من مسكتها لزياد بصلها بحنية كبيرة وهو بيهز راسه بمعنى اهدى
زياد بثقة وبرود بقولك مراتى ايه محتاجه الاستواعب دا كله وبعدين توطى صوتك وانت بتتكلم انت مش فى الشارع
عادل راح بعصبية وڠضب كبير عند ندى وحاول انه ياخدها بالعڼف بس زياد مسك ايده پعنف
زياد پغضب كبير والله العظيم لو بس مسيت شعرة واحدة منها لكون اقلبلك على وشى التانى وما ادراك بقى بوشى التانى
بلع ريقه پخوف وهو بيبعد عنها

________________________________________

خوفا من كتلة الڠضب اللى واقفة قدامه
على پغضب انتوا كدا بتغلطوا كتير وانا مش هسكت
زياد بثقة اعلى ما فى خيلك اركبه
محمد بعصبية ندى دى ليا واوعى تفكر انى هاسبها تبقى معاك
زياد ساب ايد ندى اللى حاولت تخليه ميبعدش من خۏفها وراح بعصبية كبيرة عند محمد مسكه من لايقت قميصه ول كمه بشدة اتكلم بعصبية وڠضب مفرط
دى بس حاجه بسيطه عشان فكرت فى مراتى وابقى بس فكر انك حتى تبصليها وقتها شايف جدك وابوك دول عيونهم مش هتبطل بكى عليك يشاطر
سيف بص لزياد واستغرب رد فعله على كلام محمد بصله وابتسم
سيف هتشربوا حاجه ولا هتروحوا بدرى عشان انتوا برضوا قدامكوا سفر
على پغضب اوعوا تفكروا انها انتهت كدا وانى هسيبها معاكوا كتير
بص على محمد وعادل
يلا
محمد پغضب يلا ايه يا جدى انت هتسبها معاهم
على بحزم بقولك يلا
خرجوا كلهم من القصر
بص زياد على ندى لاقها واقفة وباين عليها الخۏف
زياد پغضب انتى خاېفة ليه ما هم خلاص مشيوا
ندى بدموع وضعف متزعقليش
محسش بنفسه غير ندى مسكت فيه جامد وهى بتبكى بشدة
زياد وهو بيربط على ظهرها خلاص اهدى ومټخافيش خلاص هم مشيوا انا معاكى واستحالة اسمحلهم يأذويكى
سيف بصلهم وابتسم حس انه اطمن على ندى وانه اخد القرار الصح انه يجوزها زياد
flash back
سيف أنت
زياد بعصبية وصوت عالى وهو بيقف نعاااام
سيف اهدى واقعد وبلاش تعلى صوتك احنا فى مستشفى
زياد انت مش شايف انت بتقول ايه
سيف طب اهدى واسمعنى جوزكم هيكون مؤقت لحد اما تتم السن القانونى وبعد كدا تقدر تطلقها دى حالة انسانية يا زياد واديك شوفت البنت حالتها كانت عاملة ازاى انا والله لولا انى خاطب اختك وان اختك ممكن تدبحنى فيها كنت انا اللى اتجوزتها وانت اكيد ميرضيكش اخون اختك يعنى
زياد بتفكير طب ما تجوزها ليوسف
يوسف وهو بيتكلم بسرعة لا يوسف ايه هو قال زياد وخلاص
سيف اهلها هيخافوا اكتر لو اتجوزته كان ظابط فكر يا زياد وافتكر انك عندك اخت واكيد مترضاش لى اى بنت تتحط فى مكان ندى انت الوحيد اللى بأيدك تنقذها ودا هيبقى مجرد جواز على ورق لحد بس اما تكمل السن القانونى وبعد كدا طلقها
زياد بتفكير وقلة حيلة تمام
سيف كدا مفضلش غير ندى لازم نقنعها
زياد تقنع ايه محسسنى انى مي ت عليها
سيف دا جواز يا زياد مش حاجه سهلة
ندى يعنى هو مفيش غير الحل دا
سيف ااه
ندى تمام بس على ورق بس
زياد بعصبية الا انا اللى م يت عليكى اوى
يوسف بصله وضحك
زياد پغضب بتضحك على ايه
يوسف بضحك لا ولا حاجه يمعلم
back
سيف احم
ندى وقتها بعدت عن زياد بخجل وهى بتوطى وشها فى الأرض
سيف خدها على شقتك اللى فى التجمع بقى متخليهاش تعقد مع امك واختك
زياد ومين سمعك دا اهلها ارحم انا اصلا مش متخيل شكل عمتك لما تعرف
سيف مش لازم يعرفوا
ندى وقتها حسيت انها بتحمله فوق طاقته قلبها ۏجعها
زياد ربنا يستر
سيف كله خير إن شاء الله يلا خد مراتك بقى انا عايز انام
زياد بهزار بتطردنى يا ابن خالى مكنش العشم
سيف يلا يااض
زياد ملناش اكل عيش فى البيت دا يلا يا ندى
ندى بصتلهم بأببتسامة هى حبت الاخوة اللى ما بين زياد وسيف جدا
زياد وندى خرجوا من البيت وسيف حس انه محتاج سارة جدا فرن عليها
سارة الو
سيف احلى الو اسمعها فى حياتى تيجى نخرج
سارة بفرحة ايه دا بجد اشطا اوى هلبس واستناك
سيف بفرحة لفرحتها مسافة الطريق واكون عندك
سارة تمام
عند ندى وزياد فى