#رواية زوجة اخي
زهره وهى تجلس: اتفضلى ياماما اقعد ياحبيبى يلا
اليوم عدى وبقى شهرين وبطنى بدئت تبان واحمد مش راحم نفسه اقعدى نامى متمشيش
لحد ما فى يوم كان فى فرح ابن عمه وعزمونا واحمد كان عايز يعتذر علشانى واقنتعه بالعافيه نروح وهقغد مش هتحرك
فعلا لبسنا وكنت لابسه فستان زهرى ونقاب وخمار اوف وايت واحمد كان لابس بدله كافيه كانت جميله اوى عليه
كنت عايزه ندخل ننام ومننزلش وعمر بيه كان لابس بنطلون ابيض وقميص قافيه زى احمد ورافع كم القميص
وانا اصلا بخاف من الح0سد وانسي اى حاجه انا قولتها عن صله الرحم ويلا ننام
عمر مسك ايد ماما ونزل واحمد كان فاضله تكه ويشيلنى
زهره: ياحبيبى خلاص دانا كده حامل فى الكسلان نفسه
احمد بضحك: متقوليش على بنتى كده
زهره: بنتك وعمر يقول اختى وماما تقولى حفيدتى.... البت هتاكل الجو منى
احمد بغزل: محدش يقدر عليك ياجميل انت
وصلنا القاعه ودخلنا سلمنا عليهم وقعدنا واحمد قام هو وعمر يرقصوا مع العريس وماما كانت
بتسلم على مامت العريس وفجأة لقيت صروخ ارض جو عريان داخل عليا
بصتلها بهدوء وانا معرفهاش لكن شكل لبسها الاوفر ونظرتها مريحتنيش لحد ما اتكلمت
البنت: هاى انا كارما
بصتلها بهدوء: اهلا انا زهره
كارما: اممم انتى بقى مرات هشام الللى لفت على احمد واتجوزته
بصتلها بهدوء مهو ده المنتشر عنى فى العيله السمويه الفتره دى مع انه فيهم ناس كويسه
زهره ببرود: ايوه انا
كارما بغيظ: سمعت انك ممرضه عاطله يعنى مش من مقامه شويه ويفوق ويرميكى
زهره: اممم وايه كمان
كارما بغضب: هيتجوزنى انا انا من مقامه ومهندسه زيه وكمان كنت فى امريكه مش زيك ياجاهله انتى
زهره:الممرضين بعد كليه خمس سنين زيك بقوا جهله..... بس الجاهل جاهل قلب ونفس وبعدين علم
كارما: انتى ازاى تتجرئى يح0قيره انتى
رغم انى كنت قادره ارد عليها الا انى محبتش اعمل مشاكل فجأة لقيتها رفعت ايده اتوترت معرفتش اتصرف
غمضت عينى وافتكرت هشام ووقفت زى لوح التلج يبدو انى لسه متجاوزتش الموضوع تماما لكن ثوانى كل ده مضربتش
فتحت عينى لقيت احمد ماسك ايدها: ايدك لو اتمدت عليها هقطعهالك ياكريمه
كمان اسمها كريمه والله هيطلع شعرها الاصفر ده سبغه الصفره دى
كريمه بزعيق لفت الانظار: بدافع عن الحقيره دى اللى خدعتك بعد مoت هشام علشان تتجوزك
فجأه كف نزل على وشها من احمد خلانى شهقت من الخضه وانا ببكى
فجأه كف نزل على وشها من احمد خلانى شهقت من الخضه وانا ببكى
احمد
فجأة كف نزل على وشها شهقت من الخضه وانا ببكى
احمد: اياكى اسمعك بتتكلمى عن مراتى بالشكل ده تانى ومراتى معملتش حاجه حرام
هشام م١ت واحنا اتجوزنا بشرع ربنا وقبل ما تتكلمى على مراتى شوفى نفسك الاول
كريمه بحقد: ايوه علشان كده اشترتلها بيت بعيد ده ان مكنتش هى مدوراها وهشام عايش
انا كنت فى حاله زى طلوع الروح كلام كتير عايزه ارد بيه لكن لسان مشلول وعينى بتبكى
فجأة لقيت باباها قرب منها وهو بيضربها بالقلم: انتى ايه ياشيخه اسكتى فض0حتينا وبوظتى فرح اخوكى
بعدين بص لاحمد اللى واخدنى فى حضنه وانا منهاره من العياط: معلش ياحمد حقك عليا
احمد بصله وبصلها: انا اسف ياعمى لكن الاعتذار لمراتى وقدام الكل
كريمه بكره: وانا مش هعتذر لحد
لقيت احمد مسك ايدى: انا هعرف اخد حق مراتى بعد اذنك ياعمى
اخدنى فى ايده ومشينا ركبنى العربيه وهو بيرزع الباب وماما وعمر وكبوا وساق بسرعه
احمد بعصبيه: ممكن تبطلى عياط بقى.... مش عارفه تردى على واحده زى دى
حطيت ايدى على بؤى وانا بحاول امنع شهقاتى لقيته ضرب بايده على الدركسيون وهو بينفخ بغضب فخوفت اكتر
وصلنا اخيرا ومعرفش وصلت انا وهو للشقه ازاى ولقيته قفل الباب وبيقولى: مكانك.... ممكن اقهم مردتيش عليها
ومسحتى بيها الفرح ليه
